Bezwodnik kwasu 9,10-etyleno-9,10-dihydroantraceno-11,12-dikarboksylowego

PRZEDRUK, oryginał dostępny pod adresem www
Autor: Andrzej Rajca

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych
Laboratorium z chemii organicznej
dla kierunku Biotechnologia

Politechnika Śląska (www)
Wydział Chemiczny (www)
Katedra Chemii Organicznej, Bioorganicznej i Biotechnologii (www)
Kierownik Katedry: dr hab. inż. Mirosław Gibas prof. Politechniki Śląskiej

Adres:
ul. B. Krzywoustego 4
44-100 Gliwice

– Odczynniki: antracenbezwodnik kwasu maleinowegoksylen (mieszanina izomerów).

– Skala: makro.

– Techniki: ogrzewanie, sączenie pod zmniejszonym ciśnieniem, KRYSTALIZACJA.

– Zagrożenia: ksylen – pary szkodliwe dla zdrowia.

– Środki ostrożności: praca w okularach, w rękawicach gumowych pod wyciągiem, unikać wdychania par ksylenu.

– Przydatność: półprodukt w syntezie organicznej.

Otrzymywanie Bezwodnika kwasu 9,10-etyleno-9,10-dihydroantraceno-11,12-dikarboksylowego

W kolbie kulistej o pojemności 250 cm3 zaopatrzonej w chłodnicę zwrotną umieszcza się 0,028 mola antracenu, 0,028 mola bezwodnika maleinowego w 60 cm3 ksylenu. Mieszaninę ogrzewa się do wrzenia przez 30 minut i pozostawia do ochłodzenia. Wytrącony osad odsącza się pod zmniejszonym ciśnieniem (sączyć należy pod wyciągiem) i suszy na powietrzu lub w eksykatorze próżniowym nad wiórkami parafinowymi. Otrzymuje się 5,4 g (0,019 mola, 70%) produktu o t.t. 260-262ºC z rozkładem. (W razie potrzeby produkt można przekrystalizować z ksylenu).

– Odpady: Przesącz umieścić w pojemniku na ciekłe odpady organiczne bez fluorowców.